Neurologische ontwikkeling in de praktijk
​

 

Een praktijkvoorbeeld van een bepaalde neurologische ontwikkeling in het voortgezet onderwijs is bijvoorbeeld een leerling die een ontwikkelingsachterstand heeft en zich trager ontwikkelt dan een leeftijdgenoot. Dit kan bijvoorbeeld zijn een achterstand in de motoriek (qua bewegingsmogelijkheden) wat motore retardatie wordt genoemd, maar kan ook een achterstand zijn in de spraakontwikkeling of in het sociaal-emotionele en in dit geval spreekt men van psychomotore retardatie. (www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/ontwikkeling/ontwikkelingsachterstand.php)

 Vaak ziet men dan een sociale uitsluiting van zo een leerling en deze valt dan buiten de groep en zoekt aansluiting met leerlingen die hem of haar wel begrijpen en accepteren.

Dergelijke achterstanden kunnen verschillende oorzaken hebben. De meest voorkomende oorzaken zijn:

• beschadiging van de hersenen als gevolg van zuurstoftekort tijdens de zwangerschap of rond bevalling (perinatale asfyxie)

• beschadiging van de hersenen als gevolg van een infectie van de hersenen in de baarmoeder

• beschadiging van de hersenen als gevolg van alcoholgebruik, drugsgebruik of bepaalde soort medicijnen tijdens de zwangerschap

• chromosoomafwijkingen

• onvoldoende stimulans van de ontwikkeling

• erfelijke afwijkingen

• beschadiging van de hersenen als gevolg van een ongeval
   

Kenmerken van achterstanden in de praktijk:

• Bewegen: 
  Grove en fijne motoriek is niet optimaal. Tijdens gymlessen, maar ook met schrijven, knippen en plakken ontstaan er problemen

• Praten:
  Taalontwikkeling verloopt trager dan bij leeftijdsgenoten. Spraakgeluid is vaak ook anders en minder goed verstaanbaar. Presenteren of praten voor de groep zorgt dan ook voor angsten

• Begrijpen:
  Opdrachten zijn lastiger te begrijpen. Ook moeten opdrachten veelal afgebakend zijn. Meerdere opdrachten tegelijk levert (oriëntatie)problemen op

• Sociaal-emotioneel:
  Kinderen vinden minder snel en goed aansluiting met 'gewone' leerlingen. Vormen vaak het buitenbeentje en worden vaak gepest en vallen buiten de groep

• Leerproblemen:
  Kinderen hebben meer tijd nodig om te leren en te onthouden. Veel tekst kan ze in de war brengen. 

• Problemen met zien en horen:
  Kinderen met een ontwikkelingsachterstand hebben vaker problemen met zien; scheelzien of een oog-/sterkte-afwijking komen regelmatig voor, net als slechthorendheid of soms doofheid

• Gedragsproblemen:
  Gedragsproblematiek komt met regelmaat voor. Kinderen zijn bijvoorbeeld aanhankelijker naar de ouders toe, zijn bang voor nieuwe situaties of houden van vaste gewoontes. Sommigen worden sneller boos of zijn snel gefrustreerd.

​

​

​